Πέμπτη 2 Μαΐου 2024
Θα 'πεφτε, δεν άντεχε άλλο τον Σταυρό.
«Θα 'πεφτε, δεν άντεχε άλλο τον Σταυρό.
Και θα 'πεφτε πολύ νωρίτερα,
αν δεν Τον έβλεπε η Μητέρα Του.
Όταν Τη διέκρινε ανάμεσα στο πλήθος
πιέστηκε όσο μπορούσε,
συγκέντρωσε όση δύναμη μπορούσε
και πέρασε από μπροστά Της σταθερός κι ακμαίος,
μ' ένα αδιόρατο κιόλας χαμόγελο.
Ελπίζει να τα καταφέρει ως το στρίψιμο του δρόμου,
προσεύχεται να τα καταφέρει ως το στρίψιμο του δρόμου.
«Αυτό, τουλάχιστον, Πάτερ μου»!
Δε σκέφτεται τη Σταύρωση,
τίποτ' απ' όλα τ' άλλα δε σκέφτεται,
μονάχα το στρίψιμο..»
.................................
Κώστας Μόντης
(Εικαστικό: Ladislav Záborský)
Sportime.gr:''Μεγάλη Πέμπτη: Ο Ιούδας έλαβε 30 αργύρια – Εμείς με πόσα ξανασταυρώνουμε τον Χριστό;''
Sportime.gr:
''Μεγάλη Πέμπτη: Ο Ιούδας έλαβε 30 αργύρια – Εμείς με πόσα ξανασταυρώνουμε τον Χριστό;''
Οι ύμνοι των ημερών, κατάφορτοι από λόγους που κεραυνοβολούν τον Ιούδα και την άτιμη πράξη του. Ιούδας ο δούλος και δόλιος. Ιούδας ο διάβολος. Ιούδας ο προδότης του Σωτήρος. Ιούδας ο επίβουλος και άδικος. Ιούδας ο εσκοτισμένος που εκπίπτει του φωτός. Ιούδας με το δόλιο του φίλημα. Ιούδας ο αμνήμων των αγαθών....
...Ο Ιούδας κράταγε το ταμείο των αποστόλων γιατί ήταν φιλάργυρος, κι εμείς ας κρατήσουμε ένα ταμείο για τις πράξεις μας γιατί είμαστε φυγόπονοι. Για σκεφτείτε αν υπολογίζαμε ένα αργύριο προδοσίας για κάθε αστοχία μας να παραμείνουμε εικόνες Θεού, τι βουνό από νομίσματα ανομίας θα μαζεύονταν.
Ένα αργύριο για κάθε φορά που μας παρουσιάστηκε ευκαιρία να ομολογήσουμε Χριστό και δεν το κάναμε. Σε μια συζήτηση, σε μια παρέα, στην εργασία μας, σε οποιαδήποτε κοινωνική περίσταση.
Ένα αργύριο για κάθε μέρα που ξεχάσαμε τον Θεό και δεν τον δοξάσαμε με προσευχή. Που ξεγλίστρησε ο χρόνος ανεκμετάλλευτος χωρίς να κατευθύνουμε τον νου στον Άχρονο και Άχραντο Σωτήρα μας. Που δεν αφιερώσαμε ούτε μια λέξη για Εκείνον, δεν είπαμε ούτε ένα «Κύριε Ελέησον», αλλά είχαμε όλη τη διάθεση να αργολογήσουμε για όλα τα ανούσια και τα επιζήμια.
Ένα αργύριο για κάθε μέρα που δεν περιέχει ίχνος μετάνοιας. Για κάθε πετραχήλι που μας βρίσκει αδικαιολογήτως απόντες. Για κάθε δάκρυ που χύθηκε για τον εγωισμό μας και όχι για την ταπεινή συντριβή μας.
Ένα αργύριο για κάθε ευλογία που δεν είπαμε ένα «δόξα σοι ο Θεός» και τη θεωρήσαμε δεδομένη. Για κάθε δώρο του Θεού που θεωρήσαμε ιδιοκτησία μας και δικαίωμά μας.
Ένα αργύριο για κάθε δάνειο τάλαντος που δεν πολλαπλασιάσαμε. Κάθε χάρισμα που δεν καλλιεργήσαμε ή το αφιερώσαμε οπουδήποτε αλλού παρά στον Θεό.
Ένα αργύριο για κάθε υπόσχεση που δεν κρατήσαμε προς τον Θεό. Για κάθε κενό λόγο και κάθε άρνηση που ακολούθησε. Όχι 3 φορές σαν του Πέτρου, αλλά αναρίθμητες.
Ένα αργύριο για κάθε βαρυγκόμια μας, κάθε γογγυσμό μας, κάθε απελπισία μας που δεν υπολογίζει τη βοήθεια του Θεού και την εμπιστοσύνη στο πάνσοφο σχέδιο Του.
Ένα αργύριο για κάθε κατάκριση του αδελφού μας, κάθε άδικη κρίση που αρκείται στα φαινόμενα, κάθε πετροβόλημα σε συνάνθρωπο που κάναμε εν έργω, εν λόγω και εν διανοία.
Ένα αργύριο για κάθε Κυριακή που μας έκλεψε ο ύπνος, για κάθε καμπάνισμα που έσβησε πριν φτάσει στη συνείδησή μας, για κάθε μέρα του Κυρίου που μας κάλεσε στη ζωηφόρο Τράπεζα του κι εμείς την καταφρονήσαμε.
Ένα αργύριο για κάθε φτωχό που δεν ελεήσαμε, κάθε άρρωστο που δεν παρηγορήσαμε, κάθε καταφρονημένο που δεν σκεφτήκαμε, κάθε εχθρό που δεν φιλιώσαμε, κάθε τσακωμό που δεν ειρηνέψαμε.
Ένα αργύριο για κάθε μυστικό που προδώσαμε, κάθε κουτσομπολιό, κάθε εξουθένωση ανθρώπου, κάθε υπόληψη που θίξαμε.
Ένα αργύριο για κάθε αφέντη του βίου μας που δεν είναι ο Θεός. Για το χρήμα, για τη σάρκα, για τη δόξα, για την εξουσία και τη δύναμη.
Ένα αργύριο για κάθε ματαιότητα που φυλακίζει τις 5 αισθήσεις μας και τις κρατά σε ομηρία. Για κάθε φορά που γινόμαστε δούλοι της ύλης. Για στιγμές, για χρόνια ή για μια ολόκληρη ζωή.
Ένα αργύριο για κάθε αδιαφορία να μελετούμε τον λόγο του Θεού, να καταδυόμαστε στα ουράνια νοήματα της Αγίας Γραφής και των Πατέρων. Να λέμε κατά τα άλλα ότι είμαστε χριστιανοί και να αγνοούμε τα ίδια τα λόγια του Χριστού και των Αποστόλων.
Ένα μόνο πράγμα έχουμε που μας κάνει ασυγκρίτως ευτυχέστερους από τον Ιούδα. Έχουμε ακόμα χρόνο ζωής για να τον διαθέσουμε για μετάνοια και ελπίδα στον Θεό. Ο χρόνος του Ιούδα τελείωσε στην κρεμάλα. Ο δικός μας συνεχίζεται για όσο ευδοκήσει ο Θεός. Και μας δόθηκε το ατίμητο δώρο της εξομολόγησης για να ξεχρεώνουμε όλα τα αργύρια που φορτώνουμε στην πνευματική καμπούρα μας..
Μεγάλη Πέμπτη "Και αφού άφησε το σεντόνι, έφυγε γυμνός"...
Μεγάλη Πέμπτη
"Και αφού άφησε το σεντόνι, έφυγε γυμνός"...
Ένα συγκινητικό περιστατικό, που συνέβηκε κατά την Σύλληψη του Χριστού την Μεγ. Πέμπτη, μας διηγείται στο Ευαγγέλιό του μόνο ο Ευαγγελιστής Μάρκος :
"καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἔφυγον πάντες.
Καὶ εἷς τις νεανίσκος ἠκολούθησεν αὐτῷ, περιβεβλημένος σινδόνα ἐπὶ γυμνοῦ· καὶ κρατοῦσιν αὐτὸν οἱ νεανίσκοι.
Ὁ δὲ καταλιπὼν τὴν σινδόνα γυμνὸς ἔφυγεν ἀπ᾿ αὐτῶν."
(Κατά Μάρκον ιδ' 50-52).
Ένας δωδεκαετής περίπου νεανίσκος εκείνο το βράδυ, μέσα στο βαθύ ύπνο του, ακούει φωνές και ταραχές. Όχλος πολύς όλων των ηλικιών "μετά μαχαιρών και ξύλων" εξήλθαν της Ιερουσαλήμ για τον απέναντι λόφο, το ονομαζόμενο Όρος των Ελαιών, οδηγούμενοι από τον Προδότη Ιούδα.
Πετάγεται λοιπόν από τον ύπνο του ταραγμένο αυτό το παιδί νιώθοντας ότι όλος αυτός ο όχλος πάει να κάνει κάτι κακό στον Γλυκύτατο Διδάσκαλο του, ο Οποίος κάθε βράδυ, χειμώνα, καλοκαίρι, αγρυπνούσε προσευχόμενος εκεί στο Όρος των Ελαιών.
Από την ταραχή του και την αγωνία του ούτε καν ντύθηκε, αλλά τυλίχτηκε με ένα σεντόνι και έτρεξε γρήγορα να φτάσει εκεί.
Εκείνο το βράδυ μπροστά στα παιδικά και αθώα του μάτια διαδραματίστηκε ίσως το πιο συγκλονιστικό γεγονός του ανθρωπίνου γένους :
ο άνθρωπος προδίδει και παραδίνει με Υποκριτικό Φίλημα σε Ατιμωτικό Θάνατο τον Πλάστη και Δημιουργό του για τριάντα αργύρια!!!
Όλοι οι Απόστολοι και αυτοί που τον επευφημούσαν Τον εγκαλείπουν Μόνο Του.
Αυτό το παιδί όμως, το τυλιγμένο με σεντόνι Τον ακολουθεί.
Μόνο αυτό και κανείς άλλος!!!
Το βλέπουν άλλοι νεαροί από τον αγριεμένο όχλο
και το κρατούν για να μην Τον ακολουθήσει.
Παρατάει το σεντόνι και τους ξεφεύγει έτσι γυμνό όπως ήταν.
Ίσως έτσι γυμνό να ακολούθησε μέσα στη νύχτα μέχρι την Ιερουσαλήμ, τον Προδομένο και Αλυσοδεμένο Ιησού.
Ποιο ήταν αυτό το παιδί;
Κατά την μαρτυρία των Αποστολικών Πατέρων, ήταν ο ίδιος ο Ευαγγελιστής Μάρκος ο οποίος και μας αναφέρει την προσωπική-παιδική του ομολογία (σε τρίτο πρόσωπο από ταπεινοφροσύνη) για τον ζήλο που έδειξε μόνο αυτό το παιδί, όταν όλοι οι υπόλοιποι Τον εγκατέλειψαν.
Ο Χριστός όμως και τον πιο μικρό και κρυφό ζήλο και αγώνα μας για Αυτόν, από τα παιδικά μας ακόμη χρόνια, τον γνωρίζει και τον ανταμείβει με αιώνιο και άφθαρτο μισθό.
Αξίωσε αυτό το παιδί όταν μεγάλωσε να γίνει ένας από τους Τέσσερις Ευαγγελιστές της Καινής Διαθήκης, συγγράφοντας κατά υπαγόρευση του Απ. Πέτρου το Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον και το όνομα του να ακούγεται στην Εκκλησία από όλες τις γενεές των δύο μέχρι τώρα χιλιάδων ετών.
Αξιώθηκε να έχει Μαρτυρική Έξοδο σε ηλικία 47 ετών για τον Χριστό, συρόμενος και λιθοβολούμενος την Κυριακή του Πάσχα στους δρόμους την Αλεξάνδρειας, της οποίας ήταν ο πρώτος Επίσκοπος.
Το πατρικό του σπίτι μας αναφέρει στις Πράξεις των Αποστόλων ότι έγινε Κατ' Οίκον Εκκλησία των Χριστιανών της Ιερουσαλήμ.
Τι Ευλογία για αυτή την οικογένεια να γίνεται στο σπίτι τους Προσευχή και Θεία Κοινωνία από τους Αποστόλους!!!
Όταν επισκέπτομαι την γειτονική μου πόλη, την Άρτα, πάντα πηγαίνω σε ένα παλαιό, ταπεινό και φτωχό εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στον Ευαγγελιστή Μάρκο. Έχει μια ιδιαίτερη Ευλογία και Κατάνυξη αυτός ο Ναός. Νιώθω κάτι από την πνευματική ζεστασιά που είχε αυτή η Κατ' Οίκον Εκκλησία, εκεί στο Πατρικό σπίτι του μικρού αυτού παιδιού και Μεγάλου Ευαγγελιστού του Χριστιανισμού Μάρκου.
"Ἀπόστολε ἅγιε καὶ Εὐαγγελιστά Μάρκε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν"
✍ Χρήστος Κλητσινάρης
Φωτογραφία:Tudor Costea
Περάσματα από τό παράδεισο!
Ο Αδάμ γνώριζε την Εύα τη γυναίκα του· και συνέλαβε και γέννησε τον Κάιν, και είπε: I απέκτησα έναν άνδρα από τον Κύριο (Γένεσις 4:1)
Ο Αδάμ γνώριζε την Εύα τη γυναίκα του· και συνέλαβε και γέννησε τον Κάιν, και είπε: I απέκτησα έναν άνδρα από τον Κύριο (Γένεσις 4:1)
Η σύλληψη του Κάιν είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο επεισόδιο που εκτελείται από μεσαιωνικούς καλλιτέχνες χρησιμοποιώντας αρκετά σχήματα. Στην τοιχογραφία από τους Μεγάλους Δεκανούς του XIV αιώνα, η σκηνή επαναλαμβάνει σχεδόν με ακρίβεια την ευρεία ιστορία της σύλληψης της Θεοτόκου. Παρομοίως, αλλά πολύ πιο εθελοντικά, γερμανική μικρογραφία του 15ου αιώνα με γυμνούς προγόνους. Στο ψηφιδωτό του καθεδρικού ναού του Αγίου Μάρκου στη Βενετία του 13ου αιώνα ο Αδάμ και η Εύα κείτονται ανέπαφα στη στρουθοκάμηλο, και στο βελγικό χειρόγραφο της Ιστορίας του Αγίου Δισκοπότηρου της ίδιας εποχής ο Αδάμ και η Εύα απεικονίζονται γυμνοί κάτω από τη σκιά ενός δέντρο. Η μινιατούρα φαινόταν άσεμνη στον αναγνώστη, έτσι έβγαλε έξω τις φιγούρες των προγόνων του έτσι ώστε μόνο ελάχιστα κατανοητά περιγράμματα έμειναν από αυτούς.
Op deze H. Grote Donderdag gedenken we het Heilig Lijden van de Heer.
Op deze H. Grote Donderdag gedenken we het Heilig Lijden van de Heer.
On this H. Great Thurday we remember the Holy Suffering of the Lord.
10u Vespers en H. Basiliosliturgie (in de kleine kerk, nr. 56)
19u Dienst van het H. Lijden "12 Evangeliën" (grote kerk, nr. 17)
10am Vespers and Liturgy of St. Basil (at small Church, nr. 56) 7pm Service of the H. Suffering '12 Gospels' (great Church nr. 17).
LEZINGEN
In de Vespers en Liturgie:
Exodus 19:10-19, Job 38:1-21 + 42:1-5, Jesaja 50: 4-11 en 1 Korinthiërs 11:23-32
Mattheüs 26:2-20, Johannes 13:3-17, Mattheüs 26:21-39, Lukas 22:43-45a en Mattheüs 26:40-27:2
12 EVANGELIELEZINGEN
1. Johannes 13:31-38 + 14-18:1
2. Johannes 18:1-28
3. Mattheüs 26:57-75
4. Johannes 18:28-40 + 19:1-16
5. Mattheüs 27:3-32
6. Marcus 15:16-32
7. Mattheüs 27:33-54
8. Lukas 23:32-49
9. Johannnes 19:25-37
10. Marcus 15:43-47
11. Johannes 19:38-42
12. Mattheüs 27:62-66
Praktische info ivm de BIECHT - HET SACRAMENT VAN HEMELSE LIEFDE
Practical info concerning CONFESSION
Het sacrament van de biecht is een gave van Boven, een mystieke tussenkomst op onze weg naar het Koninkrijk. Dit geschenk geeft kracht om de vijand te overwinnen en om bij het communiceren de Meester aan te roepen met de woorden: “En maak ons waardig, Meester, om openhartig en vrijmoedig - μετα παρρησίας - U Vader te noemen".
Deze gelegenheid om dit ‘sacrament van vergeving" te ontvangen, wordt u aangeboden voor en na de diensten van de Grote Week en op afspraak.
Vader Dominique: domverbeke@gmail.com
CONFESSION - THE SACRAMENT OF HEAVENLY LOVE
The sacrament of confession is a gift from above, a mystical intervention on our way to the Kingdom. This gift gives strength to overcome the enemy and, when communicating, to call on the Master with the words: "And make us worthy, Master, to call You Father frankly and freely - μετα παρρησίας".
This opportunity to receive this "sacrament of forgiveness" is offered before and after the Great Week services and by appointment.
Father Dominique via: domverbeke@gmail.com
ΠΙΘΑΝΌΤΑΤΑ.
Υπάρχει η πιθανότητα οι χριστιανοί να νομίζουμε πως είμαστε όχι εντός της εκκλησίας αλλά ήδη εντός της βασιλείας, όχι δηλαδή σε μια πορεία μετάνοιας αλλά στο τέλος της. Εξού και η μετάνοια των πολλών είναι αόριστη και γενική.
Έτσι ακούγοντας τα τροπάρια της Μ. Εβδομάδας σκεφτόμαστε ότι κάποιος Ιούδας πρόδωσε τον Χριστό, οι Φαρισαίοι ήταν οι εχθροί του, ενώ εμείς οι φίλοι του - και απλά κάθε Μ. Εβδομάδα κάνουμε μια ιστορική ανασκόπηση των όσων συνέβησαν τότε, για να δούμε ποιοι τελικα φταίνε για τον θάνατό του - πάντως όχι εμείς.
Δεν είναι όμως έτσι. Η αναφορά στον Ιούδα και τους εχθρούς του Χριστού γίνεται για να δούμε μην τυχόν κι εμείς ανήκουμε σ' αυτούς, και αν είμαστε στην πορεία προς τη βασιλεία ή σε αντίθετη κατεύθυνση. Πάντως, αν νομίζουμε ότι ήδη είμαστε εντός της, ασφαλώς δεν θα τη ζητήσουμε ποτέ. Γιατί το πιο επικίνδυνο είναι να φαντάζεσαι ότι έχεις ένα δώρο που όμως στερείσαι και δεν θα λάβεις ποτέ, αφού δεν το ζητάς νομίζοντας πως το κατέχεις.
Γεώργιος Μπάρλας
Πριν από πολύ καιρό, μια Τετάρτη, ο Ιούδας Ισκαριώτης διέπραξε την πιο τρομερή προδοσία στην ιστορία. Πουλούσε τον ίδιο τον Θεό! Αυτή η προδοσία ενισχύθηκε και έφτασε σε εμάς, τους σύγχρονους, με τη μορφή των πιο τρομερών μεταλλάξεων...
Πριν από πολύ καιρό, μια Τετάρτη, ο Ιούδας Ισκαριώτης διέπραξε την πιο τρομερή προδοσία στην ιστορία. Πουλούσε τον ίδιο τον Θεό! Αυτή η προδοσία ενισχύθηκε και έφτασε σε εμάς, τους σύγχρονους, με τη μορφή των πιο τρομερών μεταλλάξεων...
Μεταλλάξεις που μόνο ο αφέντης του Ιούδα θα μπορούσε να φανταστεί. Ο άνθρωπος, όμως, «τελειοποίησε» τη φθορά και εδώ είμαστε σήμερα στην κατάσταση που βρισκόμαστε. Ένα χαμένο είδος, χωρίς μέλλον, χωρίς παρελθόν, ίσως με μια λεπτή ομίχλη του παρόντος, αλλά και αυτό που κρύβεται κάτω από το πέπλο της παραμόρφωσης.
Αιχμάλωτοι στη ματαιότητα των μικρών ημερών, εμπλεκόμενοι σε ιδεολογικούς πολέμους που δεν μας ανήκουν, καταναλώνουμε αφάνταστα τον πιο πολύτιμο «πόρο», δηλαδή τον χρόνο. Και μάταια το καταναλώνουμε! Το καταναλώνουμε σαν να είναι η αιωνιότητα στα χέρια μας, πολύ τεμπέληδες για να τελειοποιήσουμε τον εαυτό μας, πολύ φοβισμένοι να το αποδεχτούμε.
Δυστυχώς, ο Ιούδας Ισκαριώτης δεν είναι μόνο ο χαρακτήρας μιας συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής, αλλά και ένας χαρακτήρας της ιστορίας μετά από αυτόν, πολλαπλασιασμένος παντού, σε πλανητική κλίμακα, στη πόζα του φιλιού που καλύπτει την προδοσία.
Ανάμεσά μας, όσοι ωφελούνται από τον πολιτισμό, τον πολιτισμό, την επιστημονική πρόοδο, την ελευθερία, τα αγαθά της γης και τις χάρες του ουρανού, εγκαθίσταται σιγά σιγά ένα ύπουλο πνεύμα που ανατρέπει τις αξίες και διαστρέφει τη γλώσσα.
Το ανώμαλο γίνεται φυσιολογικό, η κακία γίνεται αρετή, το ψέμα γίνεται αλήθεια, η έξυπνη κλοπή γίνεται τιμητικό επάγγελμα, ο σοδομισμός ονομάζεται συμπεριφορικός προσανατολισμός, οι ευγενείς λέξεις όπως φιλία, φίλος, φίλη υποβιβάζονται σε αμφίβολους συνειρμούς, η νεανική διαστροφή ονομάζεται πρόγραμμα υγείας.
Η καταστροφή της οικογένειας ονομάζεται οικογενειακός προγραμματισμός, τα εγκλήματα της γενετικής μηχανικής γίνονται στο όνομα των θαυματουργών θεραπειών, η πορνεία νομιμοποιείται από την ελευθερία των γυναικών να κάνουν ό,τι θέλουν με το σώμα τους, η μαστροπεία διαφημίζεται ως υπερβατικός διαλογισμός.
Η εξαθλίωση του πνεύματος γίνεται παγκοσμιοποίηση, η εισβολή σε μια χώρα ονομάζεται προληπτικός πόλεμος, η τρομοκρατία διεκδικεί θεϊκά σθένη, η οικονομική καταπάτηση ονομάζεται τραπεζική πίστη, η πολιτική ελεημοσύνη γίνεται πράξη φιλανθρωπίας. Κι αλλα…
Όπως μπορούμε να δούμε, ο Ιούδας εξακολουθεί να περπατά ανεμπόδιστα στην κοινωνία, στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά και στον Χριστιανισμό, ειδικά. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του είναι ότι, από μια Εκκλησία, έκανε αρκετές! Έκανε χαμό από αρκετούς!
Και συνεχίζει να το κάνει, μέσα από αυτό που είναι δικό του: απληστία, φθόνο, περηφάνια και ψεύδος. Προσαρμόζεται εύκολα, έχει τελειοποιήσει τις μεθόδους του. Λειτουργεί με νυχτερινό φως και επικοινωνεί μέσω ερτζιανών κυμάτων. Είναι έμπειρος εισαγωγέας θρησκείας, προσφέροντάς το ανταγωνιστικά στην αγορά καταναλωτικών αγαθών.
Κατά τα άλλα, είναι πεπεισμένος οικουμενιστής! Όταν δεν δουλεύει κρυφά, σε καλεί σε αδελφικό διάλογο. Αν το αρνηθείς ή αν υπερασπιστείς τον εαυτό σου, αποκαλείς τον εαυτό σου μισαλλόδοξο, συντηρητικό, εξτρεμιστή, φονταμενταλιστή, οπισθοδρομικό! Γνωρίζει καλά τη Βίβλο, έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση, μιλά πολλές ξένες γλώσσες.
Γνωρίζει ότι ο Ισκαριώτης ήταν ένας από τους δώδεκα που άκουσαν και απομνημόνευσαν τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Αν είχε αγνότητα και ταλέντο, θα μπορούσε να γράψει ένα τόσο πλούσιο Ευαγγέλιο όσο του Ματθαίου.
Το έγραψε μετά θάνατον, στο κλειδί του διεστραμμένου φιλιού του! Ο Ιούδας είναι εξαιρετικός θεολόγος, όπως και ο προστάτης του στην Καρανθάνια, ο οποίος πρόσφερε αποσπάσματα από τη Γραφή στον Χριστό. Ο Ιούδας είναι εξίσου ζηλωτής μεταξύ των ανθρώπων του, αφού το ένστικτο του διχασμού τον κινητοποιεί παντού, όπου κι αν βρίσκεται.
Ο σύντροφος πρέπει πρώτα να παρασυρθεί, να κυριαρχηθεί και μόνο μετά να καταστραφεί. Ο Ιούδας πλησιάζει τον συνάνθρωπό του με τη χάρη της κόμπρας που, συναντώντας μια οχιά στη ζούγκλα, την προσκαλεί σε έναν εναέριο χορό, μαγευτικό, ζαλιστικό, κατά τον οποίο υπολογίζει με ακρίβεια το δεύτερο από το μοιραίο δάγκωμά της.
Αυτό είναι το πορτρέτο του σύγχρονου Ιούδα που συναντάμε παντού στην κοινωνία σήμερα. Ο Ιούδας είναι κύριος του τέλειου εγκλήματος!
☦️ IPS Bartolomeu Anania ☦️
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
